De Emotionally Focused Couples Therapy (EFT) wordt gegeven door Annette Heffels en Dianne Nijhof. EFT is een vorm van relatietherapie. De acht zittingen van deze groepstherapie bestaan uit een combinatie van relatietherapie en informatie over relaties en verbondenheid met elkaar.

De therapie is ontwikkeld door de Brits-Canadese psycholoog Susan Johnson en is gebaseerd op de hechtingstheorie. We weten al lang dat kinderen zich niet kunnen ontwikkelen tot gezonde volwassen als ze niet op een liefdevolle manier worden verzorgd en gekoesterd door mensen die van hen houden. Deze theorie, over de noodzaak om een hechte band te hebben met een andere persoon, geldt ook voor volwassenen. Wij hebben allemaal andere mensen nodig om gezond en gelukkig te kunnen overleven. Wanneer we een hechte band hebben met iemand bij wie we troost en steun kunnen vinden en die er voor ons is wanneer we hem nodig hebben, voelen we ons veilig. Vanuit die veilige basis kunnen we de wereld aan. Die behoefte van verbondenheid met iemand is aangeboren, zit ingebouwd in ons brein. We hebben die verbondenheid nodig om zelfbewustzijn te ontwikkelen en om goed met anderen om te kunnen gaan. Wanneer je je verbonden voelt, ben je sterker en weerbaarder.

Je hoort vaak dat je eerst gelukkig moet kunnen zijn met jezelf voordat je een relatie met een ander kunt aangaan. Eigenlijk is het omgekeerde waar: wanneer je je veilig verbonden voelt met iemand kun je ook beter zelfstandig dingen ondernemen, omdat je weet dat je rugdekking hebt van iemand die er voor jou is.

Mensen die een hechte band hebben met een ander zijn fysiek gezonder en gelukkiger. Er is aangetoond dat de aanmaak van stresshormonen vermindert wanneer een geliefde bij ons is en dat er meer oxytocine (het knuffelhormoon) wordt aangemaakt.

Het is dan ook niet gek dat er een alarmsignaal afgaat wanneer we het gevoel hebben dat die band bedreigd wordt. Als we voelen dat degene die ons lief is ons afwijst, afstand van ons neemt of minder toegankelijk voor ons is, raken we in paniek. Die paniek zorgt ervoor dat we pogingen gaan ondernemen om de verbondenheid te herstellen. En daar gaat het soms mis: we komen niet dichter bij elkaar, maar raken juist verder van elkaar verwijderd. Dat komt omdat we vanuit paniek op twee manieren kunnen reageren: we gaan in de aanval of bevriezen juist en nemen afstand. Wanneer we voelen dat onze partner niet toegankelijk is voor ons proberen we het gevoel van verbondenheid te herstellen. Dat kan ongeveer als volgt gaan: we beginnen uit te leggen en te vertellen wat hij anders moet doen. Worden we daarin niet gehoord dan gaan we harder roepen, worden we boos, proberen we te forceren. Maar als de ander daardoor meer en meer het gevoel krijgt dat hij het niet goed doet en afgewezen wordt, raakt hij ook in paniek en gaat ofwel in de tegenaanval, of houdt zijn mond en trekt zich terug vanuit een gevoel van machteloosheid: “Ik kan het toch nooit goed doen.” Wanneer het niet lukt om hier uit te komen kan er een patroon ontstaan waarin we steeds meer vast komen te zitten. Daardoor kunnen we verschillen die er zijn niet meer oplossen en krijgen we steeds meer het gevoel dat we elkaar kwijt raken. Er zijn voortdurend ruzies die over alles en zelfs over niets kunnen gaan, terwijl je vaak ook wel voelt dat het niet gaat over de rommel die de ander laat slingeren, of over de manier waarop hij tegen je praat, maar over “iets anders”.

En dat is zo. Het gaat om de angst dat je de verbondenheid, de liefde voor elkaar kwijt raakt. Soms is er zelfs geen ruzie meer omdat die toch niets oplost. In dat geval is het misschien wel rustig, maar ook eenzaam. Je leeft naast elkaar, zonder je nog echt verbonden te voelen met elkaar.

Het doel van deze acht zittingen is allereerst het bewust worden van het patroon waarin je gevangen zit. Vervolgens onderzoeken we hoe het komt dat je in dat patroon verstrikt raakte. Op welke momenten gebeurt dat? Wat zijn ieders kwetsbare plekken? Door welk gedrag van de ander word je zo geraakt dat het patroon wordt opgeroepen? Wanneer je dat weet en kunt delen met je partner, wordt het mogelijk om uit het patroon te stappen en duidelijk te maken wat je nodig hebt van elkaar. Daarna kunnen we aandacht besteden aan het doorwerken en vergeven van oud zeer en aan het versterken van de band, niet alleen met woorden maar ook met aanraking.

De indeling van elke zitting is hetzelfde. Er is een uitleg van de therapeuten over het onderwerp van die zitting. Daarna laten ze een stukje film zien van een stel (cliënten van Johnson die de training in Canada hebben gevolgd) die hun ervaringen vertellen. Vervolgens oefen je met je eigen partner de stap in het programma die ook op de film is getoond. Tijdens die oefening kun je een beroep doen op de therapeuten om te helpen als iets niet duidelijk is, of als je vastloop in de oefening. Tot slot komen we weer met de groep bij elkaar en kun je (absoluut niet verplicht) delen wat je tijdens de oefening hebt ervaren.

In de eerste zitting gaan we onderzoeken wat het ook alweer was waarop je viel bij je partner, wat je het vertrouwen gaf om je aan hem/haar te binden en wat de sterke punten zijn in jullie relatie.

De zittingen vinden telkens plaats op de woensdagavond van 17.00 tot 19.00 uur.