Vergoeding

Psychologische zorg is opgenomen in de basisverzekering.

Als de psychiater, psychotherapeut en GZ-psycholoog een contract hebben met de zorgverzekeraar, wordt de behandeling vanuit de basisverzekering vergoed. Wel moet u rekening houden met het eigen risico. dat moet u zelf betalen. De hoogte van het eigen risico wordt jaarlijks door de overheid bepaald.

Als de therapeut geen contract heeft met de zorgverzekeraar – ongecontracteerde zorg – wordt doorgaans ongeveer 75% van het NZa tarief (100%) vergoed. De therapeut bespreekt met de client hoe de resterende 25% moeten worden betaald.

Op 1 januari 2022 is het Zorgprestatiemodel ingevoerd. In dit model mag elke maand worden gefactureerd. U krijgt dus elke maand een factuur van de therapeut of een melding van de zorgverzekeraar voor de behandelingen die u in de afgelopen maand hebt gehad.

Deze prestaties zijn herkenbaar voor iedereen en ze weerspiegelen de daadwerkelijk geleverde zorg. De tarieven sluiten aan op wie de behandeling uitvoert. Factoren zoals het beroep van persoon die de behandeling uitvoert, de duur van elk consult, de plek waar de zorg plaatsvindt, wegen allemaal mee in het bepalen van de prijs voor de geleverde zorg.

Om in aanmerking te komen voor een vergoeding is een verwijzing van de huisarts noodzakelijk.

Niet vergoed: Een deel van de klachten/problemen waarvoor verwijzers tot nu toe naar een hulpverlener in de GGZ hebben verwezen wordt vanaf 2014 wettelijk uitgesloten van vergoeding.
Te denken valt aan behandeling van:
– partner-relatieproblemen
– aanpassingsstoornissen (verliesverwerking/rouw; levensfaseproblematiek)
– arbeidsgerelateerde problemen
– studieproblemen, leerstoornissen
– opvoedingsproblemen
– specifieke angsten/fobieën (tenzij het een frequent voorkomende situatie betreft en er al begeleiding van de huisarts of POH-GGZ is geweest die onvoldoende heeft geholpen)
– slaapstoornissen
– seksuele functiestoornissen (behalve de parafiliën)
– zelfbeeldproblemen
– persoonlijkheidstrekken
– psychische klachten n.a.v. een lichamelijke aandoening
– psychische klachten zonder dat er sprake is van een “psychische stoornis”
De bovengenoemde lijst heeft uitsluitend betrekking op de zorg voor volwassenen vanaf 18 jaar.